فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی بابل - سال یازدهم شماره 5 (پیاپی 52، آذر و دی 1388)

مجله دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال یازدهم شماره 5 (پیاپی 52، آذر و دی 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/09/11
  • تعداد عناوین: 12
|
  • علیرضا شمس، نسیم فرقانی، فرشته آقایی، پریچهر یغمایی، عبدالرحمن رحیمیان صفحه 7
    سابقه و هدف
    کاربرد سلول های بنیادی در تحقیقات پزشکی و درمان افق جدیدی در بهبود بسیاری از بیماری ها ایجاد کرده است. لذا روش هایی که موجب جداسازی، کشت و نگاهداری بهتر این سلولها گردد، دارای اهمیت ویژه ای می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر حمایتی سه لایه تغذیه کننده سلول های فیبروبلاستی جنینی (MEF)، سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) و رده سلولی 3T3 در جداسازی و کشت سلول های بنیادی جنینی جهت افزایش بقا و تعداد سلول ها می باشد.
    مواد و روش ها
    جهت تهیه سلول های بنیادی جنینی از موش نژاد Balb/c بلاستوسیست گرفته شد. سلولها بر روی لایه های MEF، MSC و3T3 قرار داده شد. 2 تا 3روز بعد سلولها از زونا پلوسیدا خارج شدند و 5 روز پس از رشد توده سلولی داخلی، توده های مذکور تریپسینه و به خوشه های کوچک چند سلولی تبدیل شدند. سپس کلونی های تشکیل شده بر روی هر لایه کشت شدند. در نهایت کلونی ها از نظر تعداد و ویژگی های مورفولوژیکی با استفاده از رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز مقایسه شدند.
    یافته ها
    از 29 جنین قرار داده بر روی لایهMEF همگی به لایه مذکور متصل شدند و همگی (100%) خروج از لایه زونا و رشد را انجام دادند. از 32 جنین بر روی لایه MSC (شصت و جهار ممیز پنج دهم درصد) چسبیده و رشد کردند. اتصال 20 جنین روی لایه 3T3 اتصالی کم بود و هیچ کدام به مرحله رشد توده سلولی داخلی نرسیدند. نسبت درصد خروج از زونا و میزان زنده ماندن بلاستوسیست ها بر روی سه لایه اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0>p) بطوریکه بیشترین نتیجه و نقش حمایتی مربوط به لایه MEF بود.
    نتیجه گیری
    نتایج این 3 لایه تغذیه کننده سلولهای بنیادی جنینی نشان داد که لایه MEF از MSC بهتر و هر دو نسبت به لایه 3T3 در حمایت و پشتیبانی سلولهای بنیادی برتری دارند.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی جنینی، لایه تغذیه کننده، الکالین فسفاتاز، سلولهای بنیادی مزانشیال، فیبروبلاست جنسی موش، 3T3
  • محمدرضا قدرتی، اسدالله شاکری، نازلی فرنوش، آیدین شاکری صفحه 16
    سابقه و هدف
    یکی از مهمترین اهداف بیهوشی در جراحی چشم کنترل مناسب فشار داخل چشم می باشد. و افزایش این فشار می تواند سبب بروز عوارض خطرناک، حتی از دست دادن بینائی نیز گردد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر افزودن رمی فنتانیل به بیهوشی ایزوفلوران بر روی فشار داخل چشمی و پاسخهای همودینامیک ناشی از انتوباسیون تراشه در طی عمل جراحی کاتاراکت انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 40 بیمار کاندیدا عمل جراحی کاتاراکت انجام شد. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه 20 نفری ایزوفلوران + رمی فنتانیل و ایزوفلوران + پلاسبو قرار گرفتند. القا بیهوشی هر دو گروه با 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و آتروکوریوم 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن انجام شد. در گروه رمی فنتانیل بیماران ابتدا یک دوز منفرد 1 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن رمی فنتانیل دریافت کرده و سپس با دوز 1/0 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه انفوزیون مداوم داده شد و در گروه پلاسبو به جای رمی فنتانیل، نرمال سالین 100 سی سی انفوزیون شد. فشار داخل چشمی و فشار متوسط شریانی در 8 زمان مختلف (زمان 0، بعد از تجویز پره مدیکاسیون، بعد از القاء بیهوشی، بلافاصله بعد از انتوباسیون، 3 و 6 دقیقه بعد از انتوباسیون، در خاتمه عمل و 5 دقیقه بعد از قطع رمی فنتانیل) توسط جراح که از مطالعه اطلاعی نداشت اندازه گیری و ثبت شد.
    یافته ها
    فشار داخل چشم اولیه در گروه رمی فنتانیل 1/3±7/12 و در گروه پلاسبو 4/3±7/13 بود. با تجویز پره مدیکاسیون و القاء بیهوشی در هر دو گروه فشار داخل چشم بطور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرد. در هر دو گروه متوسط فشار داخل چشم پس از انتوباسیون مجددا«افزایش یافت. و به ترتیب به 8/2±1/12 در گروه رمی فنتانیل و 2/3±2/14 در گروه پلاسبو رسید، که این اختلاف معنی دار نبود. متوسط فشار شریانی در دو گروه تنها در اندازه گیری سوم بعد از القاء بیهوشی در گروه رمی فنتانیل 9/14±6/74 در گروه پلاسبو 1/14±2/88 بود (005/0=p).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که افزودن رمی فنتانیل به ایزوفلوران در بیهوشی می تواند از افزایش فشار داخل چشم ناشی از لوله گذاری تراشه جلوگیری نماید.
    کلیدواژگان: رمیفنتانیل، ایزوفلوران، فشار داخل چشمی، کاتاراکت، دارونما، همودینامیک
  • یدالله زاهدپاشا، موسی احمدپور کچو، محمدحسین لوک زاده، اعظم سادات مظلومی صفحه 22
    سابقه و هدف
    زردی نوزادی از شایعترین بیماری های دوره نوزادی می باشد بطوریکه 40-15% شیرخواران شیرمادرخوار دچار زردی طول کشده می شوند. رویکردهای مختلفی در درمان زردی طول کشیده نوزادان وجود دارد. این مطالعه با هدف تاثیر کلوفیبرات بر زردی طول کشیده نوزادان رسیده انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کار آزمایی بالینی به صورت دو سو کور بر روی 56 نوزاد که بطور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده بودند، انجام شد. به گروه مورد، به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کلوفیبرات خوراکی داده شد و به گروه شاهد به همان اندازه آب مقطر داده شد. نوزادان رسیده با زردی طول کشیده (بیلی روبین غیر مستقیم بیشتر از 10 میلی گرم در نوزادان بیش از 14روز) که بطور انحصاری از شیر مادر استفاده کرده بودند، وارد مطالعه شدند. نوزادانی که داروهایی مثل فنوباربیتال یا داروهای طب سنتی مصرف نمودند و نوزادان با شواهد بالینی و آزمایشگاهی به نفع بیماری کبد، همولیز و یا دارای بیلی روبین مستقیم بالاتر از 5/1 میلی گرم از مطالعه خارج شدند. میزان بیلی روبین قبل و 72 ساعت پس از دریافت دارو و دارونما اندازه گیری و دو گروه با هم مقایسه شدند.
    یافته ها
    توزیع جنسی، گروه خون و Rh مادر و نوزاد و میانگین سن، وزن تولد، سطح هموگلوبین و هماتوکریت نوزادان قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین بیلی روبین غیر مستقیم در گروه شاهد 4/1±7/11 میلی گرم در دسی لیتر و در گروه مورد 6/1±4/12 میلی گرم در دسی لیتر بود و بیلی روبین مستقیم در گروه شاهد 1/0±4/0 میلی گرم در دسی لیتر و در گروه شاهد 1/0±5/0 میلی گرم در دسی لیتر قبل از درمان بود که بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت. ولی بعداز درمان میانگین بیلی روبین غیر مستقیم در گروه مورد 8/1±4/8 میلی گرم در دسی لیتر در گروه شاهد 2±4/10 میلی گرم در دسی لیتر شد (000/0=p). میانگین بیلی روبین مستقیم بعد از درمان بین دو گروه مورد (1/0±4/0 میلی گرم در دسی لیتر) و شاهد (1/0±5/0 میلی گرم در دسی لیتر) اختلاف معنی داری نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که کلوفیبرات دارویی مؤثر در کاهش سطح بیلی روبین سرم در نوزادان رسیده سالم با زردی طول کشیده می باشد.
    کلیدواژگان: کلوفیبرات، زردی طول کشیده، نوزاد، هیپربیلی روبینمی
  • بهمن حسن نسب، نادیا بنی هاشم، مهدی مطلوب، وحید تولیت ابوالحسنی، علی بیژنی صفحه 27
    سابقه و هدف
    یکی از اهداف مهم بیهوشی عمومی بی دردی و کاهش تغییرات همودینامیک حین لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه است که این هدف معمولا با تجویز مخدرها حاصل می شود. از آنجائیکه مخدرها باعث تضعیف تنفسی نوزاد می شوند معمولا در اینداکشن جراحی سزارین حذف می شوند. اما در بیماری های قلبی مادر، افزایش ضربان قلب و فشار خون خطرناک است و استفاده از یک مخدر لازم می باشد. از مخدرهای در دسترس، رمی فنتانیل عوارض کمتری برای نوزاد دارد. هدف از این مطالعه بررسی انفوزیون رمی فنتانیل بر روی تغییرات همودینامیک مادر و آپگار نوزادان در عمل جراحی سزارین می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 100 زن کاندید عمل سزارین انتخابی در محدوده سنی 18 تا 30 سال که به طور تصادفی به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند، انجام گردید. در گروه مورد مطالعه رمی فنتانیل با دوز 2/0 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه و در گروه شاهد نرمال سالین به همین میزان انفوزیون شد. فشار خون و ضربان قلب مادران قبل از شروع انفوزیون و سپس هر 1 دقیقه اندازه گیری و ثبت شد. آپگار نوزادان 1 و 5 دقیقه بعد از تولد ثبت و با هم مقایسه شدند.
    یافته ها
    میانگین فشار خون سیستولیک در گروه رمی فنتانیل بعد از القاء بیهوشی، 1 و 5 دقیقه بعد از اینتوباسیون به ترتیب 16/15±28/118، 24/15±30/125، 13/21±04/118 میلی متر جیوه و در گروه شاهد57/17±78/124، 20/28±20/147 و 76/23±80/133 میلی متر جیوه بود که از لحاظ آماری این تفاوت معنی دار بود (05/0>p). به علاوه میانگین آپگار اسکور دقیقه اول نوزادان در گروه رمی فنتانیل42/0±84/8 و در گروه شاهد 57/0±56/8 بود و آپگار اسکور دقیقه 5 درهر دو گروه10 بود.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که رمی فنتانیل به طور موثرتری تغییرات همودینامیک را در هنگام القاء بیهوشی و لوله گذاری کاهش می دهد و از آنجائیکه رمی فنتانیل از جفت عبور می کند و باعث تضعیف تنفسی خفیف در نوزادان می شود. بنابراین این دارو باید در صورت اندیکاسیون واضح و وجود تجهیزات کافی احیاء نوزاد استفاده شود.
    کلیدواژگان: جراحی سزارین، رمی فنتانیل، ضربان قلب، نمره آپگار، فشار خون
  • شاداب شاه علی، سیمین تعاونی، حمید حقانی، لیلا نیسانی سامانی صفحه 32
    سابقه و هدف
    نوزادان معمولا واکنش بیشتری به درد نشان می دهند، دستیابی به تدابیری جهت تسکین درد آنان ضروری می باشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مکیدن پستان توسط شیرخواران در مقایسه با قرار گرفتن در آغوش مادر بر درد ناشی از واکسیناسیون انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی بر روی 76 نوزاد رسیده سالم 4-2 که ماهه به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، انجام گردید. هنگام تزریق واکسن سه گانه، نوزادان گروه مکیدن پستان، دو دقیقه قبل تا حداقل 15 ثانیه بعد از واکسیناسیون از پستان مادر تغذیه شدند و در گروه آغوش مادر، شیرخواران در زمان مشابه فقط در آغوش مادر بودند. بر اساس چک لیست اصلاح شده واکنش رفتاری درد، شیرخواران بر اساس تغییرات چهره، گریه و حرکات بدن، 5 ثانیه قبل از شروع تزریق تا 15 ثانیه بعد از آن مورد ارزیابی قرار گرفتند و نمرات برای هر رفتار جمع و در دو گروه مقایسه شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که واکنش رفتاری درد گروه مکیدن پستان (8/1±6/4) و آغوش مادر (2/1±7/6) بعد از تزریق واکسن اختلاف معنی دار داشت (حالت چهره: 032/0=p، حالت گریه: 0001/0=p، حالت حرکات بدن: 0001/0=p) و از نظر تاثیر جنس، سن و زمان تغذیه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه مشخص شد که تغذیه شیرخواران از پستان مادر منجر به کاهش واکنش رفتاری درد ناشی از تزریق واکسن به آنان می گردد.
    کلیدواژگان: درد، شیرخوار، مکیدن پستان، واکسیناسیون، آغوش مادر
  • معصومه حسینی، رضا رستمی، پروین فرزانگی، علیرضا استقامتی صفحه 38
    سابقه و هدف
    به هنگام فعالیت های بدنی شدید، فرد تحت تاثیر فشارهای جسمانی و روانی قرار می گیرد که موجب تغییرات هورمونی و ایمنی می شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیرتمرینات قدرتی و استقامتی بر غلظت ایمونوگلوبولین A(IgA)، کورتیزول و دی هیدرواپی اندرسترون (DHEA) بزاقی دختران غیرفعال انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش نیمه تجربی بر روی 29 دانشجوی دختر غیر ورزشکار با میانگین سن 2/2±24 سال، قد 6/7±161 سانتی متر و توده بدن 12/7±6/58 کیلوگرم که به صورت داوطلبانه و هدفمند انتخاب شدند، انجام گردید. دانشجویان به صورت تصادفی درسه گروه کنترل (9 نفر)، تمرین استقامتی (10 نفر) و تمرین قدرتی (10 نفر) قرار گرفتند. برنامه استقامتی در هفته اول شامل دویدن با شدت 65% ضربان قلب بیشینه (MHR) به مدت 16 دقیقه بود که در هفته هشتم به تدریج به 80% MHR و به مدت 30 دقیقه رسید. برنامه تمرین قدرتی شامل اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و ساق پا بود که در هفته اول با 50% یک تکرار بیشینه (IRM) در دو نوبت با 10 تکرار اجرا شد. در هفته هشتم بار کار به 80% IRM در سه نوبت با 6 تکرار رسید. 5 میلی لیتر بزاق تحریک نشده استراحتی در سه مرحله پیش، پایان هفته چهارم و هفته هشتم فعالیت در ساعت 8 صبح جمع آوری و متغیرهای IgA، کورتیزول و DHEA با استفاده از کیت های اختصاصی بزاقی و به روش الایزا اندازه گیری شد.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد غلظت IgA در گروه قدرتی پس از هفته چهارم فعالیت افزایش معنی داری یافت که در مقایسه بین گروهی این تفاوت معنی دار بود (000/0=p و 97/17=f). مقایسه بین گروهی غلظت DHEA، تفاوت معنی داری را میان گروه قدرتی با دو گروه دیگر نشان داد که حاکی از افزایش غلظت آن در گروه قدرتی بود (006/0=p و 96/4=f). بررسی نسبت DHEA/C نشان داد که در مرحله 3 نسبت به مرحله 1 تفاوت معنی داری میان گروه قدرتی با گروه های دیگر وجود دارد (025/0=p و 52/3=f). میزان کورتیزول گروه ها تغییراتی نکرد. همبستگی معنی داری بینIgA و کورتیزول مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که شدت و حجم تمرینات انجام شده بر عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر عفونت تاثیری نداشته و افزایش وضعیت آنابولیکی بدن احتمالا در نتیجه اجرای تمرینات قدرتی حاصل می شود
    کلیدواژگان: ایمونوگلوبولین A، کورتیزول، تمرین قدرتی، تمرین استقامتی
  • مجتبی ایزدی، علی اکبر پوروقار، فرزاد ناظم، انوش اقدامی، داود خورشیدی صفحه 45
    سابقه و هدف
    علیرغم مطالعات فراوان در خصوص توصیف مکانیسم های اصلی عملکرد ال-کارنیتین، هنوز برخی فرآیندهای تاثیر مکمل سازی آن روی متابولیسم چربی در انسان های سالم ناشناخته مانده اند. لذا این مطالعه به منظور تعیین تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت خوراکی ال-کارنیتین بر ساز و کارهای متابولیسم چربی و عملکرد ورزش استقامتی انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه نیمه تجربی به روش آزمایشگاهی بر روی 34 مرد سالم که به شیوه تصادفی در دو گروه 17 نفری تقسیم شدند، انجام گردید. هر دو گروه کنترل و تجربی یک آزمون ورزشی زیربیشینه 18 دقیقه ای(PWC170) را در دو مرحله جداگانه روی دوچرخه کارسنج اجرا نمودند. در مرحله اول افراد هر دو گروه آزمون ورزشی مذکور را بدون مصرف ال- کارنیتین یا دارونما اجرا نمودند. در مرحله دوم افراد دو گروه مجددا آزمون ورزشی را بعد از 90 دقیقه از مصرف خوراکی 3 گرم ال- کارنیتین (گروه تجربی) و 3 گرم لاکتوز (گروه کنترل) اجرا نمودند. بلافاصله پس از اجرای هر آزمون، نمونه گیری خون به منظور اندازه گیری اسید چرب آزاد و تری گلیسرید و سایر مولفه های سوخت و ساز چربی (LDL، HDL، TC، Lipase) انجام گرفت و سپس دو گروه مقایسه شدند.
    یافته ها
    میزان اسید چرب آزاد از 14/0±72/0 به 24/0±69/0 میلی مول بر لیتر و تری گلیسرید از 46±158 به 47±155 میلی گرم بر دسی لیتر در گروه تجربی رسید. همچنین شاخص های ضربان قلب استراحت و ورزش و حداکثر اکسیژن مصرفی 11±36 در مقابل 9±35 میلی لیتر در گیلوگرم بر دقیقه بود.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که انتقال میتوکندریایی اسید چرب آزاد بواسطه مکمل سازی ال-کارنیتین افزایش نمی یابد. به طور کلی، مکمل سازی ال-کارنیتین با تغییری در روند متابولیسم کربوهیدرات- چربی در افراد سالم همراه نبوده و در بهبود عملکرد استقامتی موثر نیست.
    کلیدواژگان: ال، کارنیتین، اسید چرب آزاد، حداکثر اکسیژن مصرفی، عملکرد استقامتی
  • رویا محمدزاده، لعیا فرزدی *، فاطمه قطره سامانی، عالیه قاسم زاده، علی محمد علیزاده صفحه 52
    سابقه و هدف

    نازائی معمولا به عدم وقوع بارداری بعد از یکسال مقاربت بدون پیشگیری اطلاق می گردد. از روش های تشخیص نازائی سونوگرافی کالر داپلر ترانس واژینال می باشد. زمانی که تمام ارزیابی های استاندارد نازایی در محدوده نرمال باشد، نازائی توجیه نشده تشخیص داده می شود. شاخص های همودینامیک شرائین رحمی قبل و بعد از بارداری تغییر می کند که می تواند در ارزیابی بارداری مفید باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات شاخص های همودینامیک شرائین رحمی با استفاده از سونوگرافی کالرداپلر ترانس واژینال در افراد با نازائی توجیه نشده می باشد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه پروسپکتیوکوهورت بر روی 50 نفر از خانم های با نازائی توجیه نشده که به بیمارستان الزهرا (س) شهرستان تبریز در شهریور ماه سال 1384 مراجعه کردند، انجام شد. از بیماران در روز دوم پریود و بعد از القای تخمک گذاری، سونوگرافی کالر داپلر ترانس واژینال بعمل آمد. سپس با مشاهده فولیکول غالب (قطر بیش از 18-17 میلی متر)، گنادوتروپین جفتی انسانی (10000-5000 واحد) عضلانی تزریق گردید و 24 تا 48 ساعت بعد تلقیح داخل رحمی (IUI) انجام شد. سپس شاخص های همودینامیک شامل شدت جریان و مقاومت شرائین رحمی، همچنین ضخامت و اکوژنیسیته آندومتر توسط سونوگرافی اندازه گیری و در دو گروه حامله و غیرحامله مقایسه صورت گرفت.

    یافته ها

    میانگین شاخص های شدت جریان و مقاومت شرائین رحمی چپ و راست در روز دوم پریود و روز تزریق گنادوتروپین جفتی انسانی در گروه حامله و غیرحامله تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت میانگین جریان خون شرائین رحمی با افزایش ضخامت آندومتر در گروه غیر حامله افزایش یافته و در افراد حامله با افزایش ضخامت آندومتر کاهش یافته بود.

    نتیجه گیری

    مطالعه حاضر نشان داد که تغییرات شاخصهای همودینامیک شرائین رحمی نمیتواند روش مطمئن جهت ارزیابی بارداری در افراد با نازائی توجیه نشده باشد.

    کلیدواژگان: نازائی توجیه نشده، سونوگرافی کالرداپلر، شرائین رحمی
  • کیوان کیاکجوری، عبدالحمید آل هوز، رامین فروغی، فرزان خیرخواه، مینا مطلب نژاد، افسانه اخوان تفتی، کریم الله حاجیان، سارا رئیس زاده صفحه 59
    سابقه و هدف
    علائم و نشانه های اختلال مفصل گیجگاهی - فکی (Temporomandibular Disorders، TMDs) در افراد جامعه شایع بوده و تغییر شرایط دندانی مسئول ناراحتی های متفاوت، از جمله درد گوش، از دست دادن قدرت شنوایی، احساس سوزش زبان و گلو و tinnitus (وزوز گوش) می باشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی رابطه وزوز گوش در افراد مبتلا به اختلال گیجگاهی – فکی (TMD) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و صنعتی بابل انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی درطی سالهای 87-1386 بر روی 592 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و صنعتی بابل انجام شد. نمونه ها با استفاده از ر وش (RDC for TMD (Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular disorders معاینه و افراد مبتلا به TMD شناسایی شدند. سپس نمونه های مبتلا به TMD که در پرسشنامه وزوز گوش را گزارش کردند، برای معاینه نزد متخصص گوش و حلق و بینی معرفی و تحت معاینه بالینی و ارزیابی های پاراکلینیک شامل اودیومتری و تمپانومتری قرار گرفتند.
    یافته ها
    علائم TMD در 171 نفر (9/28%) از افراد مشاهده شد. وزوز گوش در 21 نفر (3/12%) از افراد با مشکل TMD و 38 نفر (02/9%) از افراد بدون مشکل TMD مشاهده شد که اختلاف معنی داری نداشتند. وزوز گوش در 42 نفر (13%) از دانشجویان علوم پزشکی و 17 نفر (3/6%) از دانشجویان دانشگاه صنعتی مشاهده شد، که این اختلاف معنی دار بود (04/0=p). همچنین افت شنوایی در 14 نفر (18/8%) از افراد مبتلا به TMD و 26 نفر (17/6%) از افراد غیر مبتلا به TMD مشاهده شد که این اختلاف نیز معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی داری بین اختلال مفصل گیجگاهی - فکی و وزوز گوش وجود ندارد.
    کلیدواژگان: وزوز گوش، اختلال گیجگاهی، فکی، درد گیجگاهی - فکی
  • اکرم کوشکی، فروغ اعظم طالبان صفحه 64
    سابقه و هدف
    در دیابت نوع 2، شیوع هیپرکلسترولی حدود 34-28% و هیپرتری گلیسریدمی 14-5% می باشد. باتوجه به اثر کاهنده فیتواسترولها روی کلسترول و LDL-c سرم، این مطالعه به منظور بررسی تاثیر فیتواسترولها روی لیپید پروفایل سرم بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی برروی 200 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به کلینیک دیابت نوع 2 شهرستان سبزوار مراجعه کردند، انجام شد. بعد از کسب رضایت نامه کتبی از افراد با روش چهره به چهره توسط پرسشگر مجرب پرسشنامه مربوطه تکمیل گردید. وزن و قد طبق دستورالعمل های استاندارد اندازه گیری شد. داده های لازم در مورد زمینه دریافت غذایی با استفاده از یادآمد 24 ساعته خوراک طی سه روز متوالی و بسامد خوراک بدست آمد. سپس مقدار فیتواسترول موجود در مواد غذایی محاسبه شد و بیماران براساس فیتواسترول دریافتی به دو گروه زیر 200 میلی گرم در دسی لیتر و بالای 200 میلی گرم در دسی لیتر تقسیم شدند. قندخون، کلسترول تام و تری گلیسرید و HDL–c سرم به روش کالریمتری آنزیماتیک و LDL-cسرم در هر دو گروه اندازه گیری و با هم مقایسه شدند.
    یافته ها
    در این مطالعه میانگین BMI بیماران مورد بررسی، 7/1±3/26 کیلوگرم بر متر مربع بود. میانگین کلسترول تام در گروه یک 52/108±08/263 و در گروه دو 65/77±02/223 میلی گرم در دسی لیتر بود (016/0=p) و میانگین LDL-C نیز در گروه یک 78/104±60/168 و در گروه دو 10/71±21/139 میلی گرم در دسی لیتر بود (چهارده هزارم=پی). LDL-c وHDL-c سرم بیماران نیز به ترتیب، 67/86±14/151 و 28/6±58/48 میلی گرم در دسی لیتر بود. میانگین دریافت فیتواسترولهای این بیماران 43/134±09/376 میلی گرم در روز بود. دریافت فیتواسترولها در مقادیر بیش از200 میلی گرم در روز با کلسترول تام و LDL-c سرم بیماران دیابتی نوع 2 ارتباط معکوس معنی دار داشت.
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که دریافت فیتواسترول بیش از 200 میلی گرم در روز موجب کاهش کلسترول تام و LDL-c بیماران دیابتی میشود.
    کلیدواژگان: فیتواسترول، لیپید های سرم، دیابت نوع 2
  • احمد فیاض، سوسن سیمانی، علیرضا جنانی، فیروزه فرح تاج، بهزاد اسفندیاری، ناصر اسلامی، نادر حویزی، پیوند بیگلری، ویدا فلاحیان، مینا ثابت قدم صفحه 70
    سابقه و هدف
    بیماری هاری یک آنسفالیت ویروسی کشنده قابل انتقال از حیوانات خونگرم می باشد. میزان شیوع آن در استان مازندران از سال 1372 مقام دوم را در کشور داشته است. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع، علل افزایش یا کاهش بیماری هاری، تلفات هاری انسانی و علل پیدایش آن، تعداد حیوان گزیدگی و نوع حیوان گزنده و نتایج به کارگیری اقدامات کنترلی بر بیماری هاری در استان مازندران، انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی گذشته نگر بر اساس اطلاعات موجود در بخش تحقیقات و مرکز رفرانس هاری انستیتو پاستور ایران و دفاتر موجود در واحد های درمان و پیشگیری هاری استان مازندران طی 11 سال انجام شد. تشخیص هاری بر اساس روش ایمونوفلورسانت مستقیم بوده و جهت تایید نهایی تشخیص، از تست های MIT و RTCIT استفاده شد. اطلاعات مربوط به تعداد افراد گزیده شده، نوع درمان، نوع حیوان گزنده و تلفات ناشی از هاری در پرسشنامه ای تکمیل و مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    از تعداد 657 نمونه مشکوک به هاری در کل استان مازندران، 406 نمونه مثبت و 251 نمونه منفی، تشخیص داده شدند. بیشترین موارد مثبت هاری در گاو و سپس در سگ بوده است. مجموعا تعداد 52300 نفر به دنبال حیوان گزیدگی تحت درمان ضد هاری قرار گرفتند که 4 نفر در اثر ابتلا به بیماری هاری فوت کردند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که استان مازندران پتانسیل بالایی جهت شیوع هاری دارد. بنابراین می توان با به کار بستن اقدامات کنترلی مانند از بین بردن جمعیت جانوران ناقل و مخزن، واکسیناسیون حیوانات صاحب دار، آموزش و آگاهی جامعه پتانسیل خطر را به حداقل رساند.
    کلیدواژگان: هاری، کنترل هاری، فاکتور های اپیدمیولوژی، مطالعات اپیدمیولوژی
  • علی قائمیان، مهرداد ساروی * صفحه 76
    سابقه و هدف

    شکستن استنت (stent fracture)در عروق محیطی و کرونر گزارش شده است، اما ترومبوز دیررس بعد از 1 سال در استنت های دارویی پدیده ای نادر می باشد که شایع ترین علت آن قطع مصرف clopidogrel است. با توجه به اینکه شکستن و ترومبوز استنت می تواند با حوادث مرگبار قلبی همراه باشد، شناخت آن اهمیت بسیاری دارد. در این گزارش یک مورد شکستن و ترومبوز دیررس استنت معرفی می گردد.

    مواد و روش ها

    بیمار آقای 59 ساله ای است که به علت تنگی شدید یکی از عروق کرونر، آنژیوگرافی و سپس آنژیوپلاستی شده و برای وی استنت گذاشته شد تا 15 ماه بعد از عمل آنژیوپلاستی بیمار مشکلی نداشت، ناگهان با درد قلبی و وقوع سکته قلبی و سپس ایست قلبی ناشی از آن در بیمارستان بستری گردید و با دریافت شوک نجات یافت. بعد از سکته جهت بررسی علت، مجددا آنژیوگرافی انجام شد و مشخص گردید که علت سکته شکستن استنت همراه با ترومبوز آن بوده است.

    نتیجه گیری

    ترومبوز استنت های دارویی ممکن است به شکل دیررس اتفاق بیفتد و اگرچه اتفاق نادری محسوب می گردد، از علل آن شکستن استنت می باشد که تظاهرات بالینی آن معمولا خطرناک و کشنده است.

    کلیدواژگان: ترومبوز استنت، انفارکتوس قلبی، شکستن استنت
|
  • A.R. Shams , N. Forghani , F. Aghaee P. Yagmaee Page 7
    Background And Objective
    Application of stem cells in medical research and treatment has made a new horizon to progress in many disorders. So finding methods for better isolation and culture and maintenance of stem cells (SC) has a specific importance. Aim of this research was to evaluate the protective effects of 3 different layers of mesenchymal stem cells (MSC), mouse embryonic fibroblast (MEF) and 3T3 on Sc for increasing the amounts of cells for transplantation and differentiation.
    Methods
    Blastocysts were obtained from 10 Balb/c pregnant mice. Collected embryos were put on 3 different feeder layers of mouse embryonic fibroblast (MEFs), Mesenchymal stem cells (MSC) and 3T3 cell line. Two or 3 days later, the zona pellucida was removed and after 5 days the inner cell mass (ICM) growth, was removed mechanically and changed to small multi-cellular clumps through trypsination. Then formed colonies were cultured on feeder layers. Finally the colonies were identified through staining with alkaline phosphates for their numbers and morphological characteristics.
    Findings
    From 29 embryos put on MEF layer all t of them (100%) was attached. From 32 embryos put on the MSC layer (64.5%) was attached. While the amount of attaching of 20 blastocysts to the 3T3 feeder layer was low and none of them reach to the growth stage of the inner cell mass. The amount of colonies formation during three passages on MEF feeder layer was more than MSC feeder layer. Data analysis demonstrated a significant difference (p<0.05) in percentage and time of hatching and time for living of blastocysts
    Conclusion
    Considering these three feeder layers, MEF was better than MSC and both of them had priority to 3T3.
  • M.R. Ghodrati , A. Shakeri , N. Farnoush , A. Shakeri Page 16
    Background And Objective
    One of the important aims in anesthetic management during ocular surgery is to provide adequate control of intraocular pressure (IOP) and increasing of this pressure would cause some dramatic complications even though visual loss. The aim of this research was to evaluate the effects of adding remifentanil to isoflurane anesthesia on intraocular pressure (IOP) and hemodynamic responses after intubation and during cataract surgery.
    Methods
    This study was conducted as randomized clinical trial. Forty patients (20 in each group) enrolled and assigned in two group, isoflurane + remifentanil (R), and isoflurane + placebo (P). Anesthesia was induced in both groups with Na-thiopental 5 mg/kg and atracorium 0.5 mg/kg body weight. In group (R), the patients received1 µg/kg as bolus dose of remifentanil and then continuous infusion 0.1 µg/kg/min was started. In placebo group, saline was infused. IOP and mean arterial pressure (MAP) was measured at 8 different times (zero time, after premedication, after induction of anesthesia, immediately 3 and 6 min after intubation, at the end of surgery and 5 min after remifentanil stopping) by a blind surgeon to research.
    Findings
    Primary IOP in group R was 12.7±3.1 mmhg, and in group P was 13.7±3.4 mmHg. After injection of premedication and induction drugs IOP was decreased obviously in two groups. In both groups mean IOP increased after intubation significantly and reach to 12.1±2.8 mmhg and 14.2±3.2 respectively in group R and P that this difference was not significant. Comparison of MAP between two groups only in third measure (after induction of anesthesia) was meaningful (74.6±14.9 in group R and 88.2±14.1 mmhg in group P) (p=0.005).
    Conclusion
    This research was shown that adding of remifentanil to isoflurane in cataract anesthesia could prevent from increasing of IOP due to tracheal intubation.
  • Y. Zahedpasha , M. Ahmadpour Kacho , M. H. Lookzadeh , A. Mazloomi Page 22
    Background And Objective
    Fifteen to forty percent of neonates developed to prolonged jaundice. Several therapeutic modalities have been used for the treatment of prolonged jaundice. This study was carried out to evaluate the effect of clofibrate on prolong jaundice in full term neonates.
    Methods
    This double blind clinical trial study was done on 56 neonates that divided randomly in two groups. Treatment group received clofibrate 100mg/kg by oral and control group received sterile water. Inclusion criteria were term neonates with prolonged jaundice (bilirubin concentration higher than 10 mg/dl) in neonates older than 14 days old). All babies were fed exclusively by their own mother's milk. Exclusion criteria were using of phenobarbital or traditional medicine and neonates with clinical and paraclinical sign of liver disease or direct hyperbilirobinemia above 1.5 mg. Bilirubin concentrations were measured before and 72 hours after treatment and compared in both groups.
    Findings
    Distribution of sex, blood group and Rh in mother and neonate and mean of age, birth weight, hematocrit and hemoglobin showed no significant difference before intervention between two groups. The mean level (mg/dl) of indirect bilirubin (11.7±1.4 in control and 12.4±1.6 in case) and direct bilirubin (0.4±0.1 in control and 0.5±0.1 in case) wasnt significant difference between two groups before treatment, but the mean level of indirect bilirubin after treatment in case (8.4±1.8) was significantly lower than control (10.4±2) (p=0.000). The mean level of direct bilirubin after treatment showed no significant difference between case (0.4±0.1) and control (0.5±0.1).
    Conclusion
    Clofibrate is an effective agent in reduction of serum bilirubin level in term healthy neonates with prolonged jaundice.
  • B. Hasannasab , N. Banihashem , M. Matloob , V. Toliyat Abolhasani Page 27
    Background And Objective
    Analgesia and reduction of hemodynamic changes during laryngoscopy and intubation are important aims of general anesthesia, this aim usually obtained by administration of opioids. Since opioid drugs may cause respiratory depression in the neonates, they are usually omitted at induction of anesthesia for cesarean. But in conditions such as maternal heart disease, increase in heart rate and blood pressure may be detrimental, and use of an opioid can be justified. Short acting opioids for example remifentanil can have less side effects in the neonates. The aim of this study was to evaluate the effects of remifentanil on maternal hemodynamic changes and neonatal Apgar scores during cesarean section.
    Methods
    In this double blinded randomized clinical trial, 100 patients aged 18-30 years who underwent elective cesarean section, divided randomly into two equal groups (N=50). Remifentanil was infused at a dose of 0.2µg/kg/min in study group and normal saline was infused in control group. Maternal blood pressure and heart rate were measured before induction and then every 1 minute. Apgar scores were measured 1 and 5 min after birth in both groups and then compared.
    Findings
    Mean systolic arterial pressure, 1 and 5 minutes after the intubation was 118.28±15.16, 125.30±15.24 and 118.04±21.13 mmHg in case group and it was 124.78±17.57, 147.20±28.20 and 133.80±23.76 mmHg in control group that the difference was statistically significant (p<0.05). The mean of first minute Apgar Score was 8.84±0.42 in remifentanil group and 8.56±0.57 in control group. The fifth minute Apgar score in both groups was 10.
    Conclusion
    According to the results of this study, infusion of remifentanil effectively attenuated the hemodynamic changes after induction and tracheal intubation. Since, remifentanil crosses the placenta and may cause mild respiratory depression in neonates so it should be used for clear maternal indications when adequate facilities for resuscitation of neonates are available.
  • Sh. Shah Ali , S. Taavoni , H. Haghani , L. Neisani Samani Page 32
    Background And Objective
    Since neonates have higher pain sensitivity, pain management has become a crucial part of neonatal care and cure. The objective of this study was to compare the effect of breast-sucking with being in the mother's hug on pain relieving during immunization injection.
    Methods
    This controlled trial study was performed on 76 healthy term infants with 2-4 months years old. They were divided into two groups. By randomized collection one group were breast-fed, 2 minutes before, during, and 15 seconds after the injection, and second were in their mother's hug 2 minutes before, during, and 15 seconds after the injection. Modified Behavioral Pain Scale (MBPS) assessed objective changes in appearance of neonates (facial expression, cry and movements) during 5 second before immunization to 15 second after it. The scores for each behavior were calculated and compared in two groups.
    Findings
    There were significant differences in behavioral pain scores of breast-fed group (4.6±1.8) and mother's hug (6.7±1.2) include facial expression (p=0.032), cry (p=0.0001) and movements (p=0.0001) and there is no statistically significant difference found between the 2 groups for age, sex and the time of feeding prior to vaccination.
    Conclusion
    Breast-feeding may have an analgesic effect during immunization injections in healthy neonates.
  • M. Hosseini , R. Rostami , P. Farzanegi , A.R. Esteghamati Page 38
    Background And Objective
    Intensive physical exercise influences physical and psychological stress that causes the hormonal and immune variations. The aim of this study was to assess the effect of resistance and endurance trainings on salivary immunoglobulin A (IgA), cortisol, Dehydroepiandrosterone (DHEA) concentration in untrained females.
    Methods
    This research was quasi-experimental. Twenty nine untrained female students (aged; 24 2.2 yr, height; 161  7.6 cm, weight; 58.6  7.12 kg) were selected voluntarily and objectively and were divided into three groups randomly; control (C; n=9), endurance (E; n=10), resistance (S; n=10). E training consisted of running 65% MHR for 16 minutes during the first week, reaching 80% MHR for 30 minutes during the 8th week. S training consisted of having four leg-press, bench-press, pull down curls, and legs curls. During the first week, the training was done at 50% 1RM (one repetition maximum) in two sets with 10 repetitions. The intensity of training was increased to %80 1RM in 3 sets and 6 repetitions, during the 8th week. Before and after of 4 and 8 weeks of trainings 5ml unstimulated saliva were collected at 8 o’clock in the morning. IgA, DHEA and cortisol variations were measured by salivary kits and ELISA.
    Findings
    The results showed IgA concentration of S group had significant increase after 4 weeks of training which in the comparison between groups this difference was significant (f=17.97, p=0.000). DHEA concentration showed significant difference between S group compared with another groups which increased in S group (f=4.96, p=0.006). In comparison of stage 3 to stage 1 DHEA/cortisol ratio showed significant difference between S group compared with another groups (f=3.52, p=0.025). There was no alteration in cortisol concentration of groups and significant correlation was not found between IgA and cortisol.
    Conclusion
    Duration and intensity of trainings had no effect on immune system and risk of infection. Increase of body anabolic states probably results of resistance trainings.
  • M. Eizadi , A.A. Pourvaghar , F. Nazem , A. Eghdami Page 45
    Background And Objective
    Despite an abundance of literature, describing the basic mechanisms of action of L-carnitine, there remains some uncertainty regarding the effects of supplementation on fatty metabolism in healthy subjects. The purpose of this investigation was to determine the effects of acute oral L-carnitine supplementation on fat metabolism responses and endurance performance.
    Methods
    In this semi experimental study, thirty-four healthy male subjects consist of two experimental (n=17) and control (n=17) group performed a submaximal exercise protocol on cycle ergometer (PWC170) in two separate stages. In first stage, exercise protocol performed without L-carnitine or placebo (Lactose) supplementation. In second stage, exercise protocol performed with acute L-carnitine or placebo supplementation (3g, 90 minute before exercise). Blood samples were taken immediately after exercise protocol for analyze and calculation plasma concentrations of free fatty acid, triglyceride and the other fat metabolism indexes (LDL, HDL, TC, Lipase (and then two groups were compared.
    Findings
    The finding showed that there were no significantly differences between pre and posttest in plasma concentrations of free fatty acid (0.69±0.24 versus 0.72±0.14 mg/dL and triglyceride (158±46 versus 155±47 mg/dL. The rest and exercise heart rate and VO2max was 36±11 versus 35±9 mL/min.
    Conclusion
    The mitochondrial transport of free fatty acid does not increase by L-carnitine supplementation. Collectively, L-carnitine supplementation would be unlikely to be associated with change in fat-carbohydrate metabolism in healthy people and it's not influence in improving of endurance performance.
  • R. Mohammadzadeh, L. Farzady, F. Ghatreh Samani Page 52
    Background And Objective

    Infertility involves pregnancy failure without using preventive measures for a year post intercourse. Transvaginal color Doppler ultrasonography (TCDU) is a method used for infertility diagnosis. Unexplained infertility diagnosed when all standard evaluations of infertility become normal. The uterine arteries hemodynamic indexes (UAHI) as a useful mean for pregnancy evaluation will be changed pre and post gestation. The aim of the present study was to determine UAHI changes in unexplained infertility via TCDU.

    Methods

    This prospective cohort study was done 50 women with unexplained infertility in Al Zahra hospital, Tabriz in September of 2005. The transvaginal color Doppler ultrasonography performed on patients in the 2nd day of menstruation and post intrauterine insemination. Human chorionic gonadotrophin (HCG) (5000-10000 IU) was intramuscularly injected post dominant follicle observation (17-18 mm diameter). Intra uterine insemination was then performed 24-48 h later. Then, hemodynamic indexes including uterine arteries, endometrial thickness and echogenicity were measured by sonography and compared in pregnant and non pregnant groups.

    Findings

    No significant difference found between mean right and left uterine arteries hemodynamic indexes on 2nd day of menstruation and HCG injection day in non-pregnant and pregnant groups. Mean pulsatility index was raised with the increase of endometrial thickness in non-pregnant and decreased with the increase of endometrial thickness in pregnant women.

    Conclusion

    The present study showed that uterine arteries hemodynamic index changes may not be a reliable method to evaluate pregnancy in women with unexplained infertility.

  • K. Kiakojouri , A.H. Alhavaz (Dds), R. Foroughi (Dds) F. Kheirkhaqh Page 59
    Background And Objective
    Signs and symptoms of temporomandibular joint disorders (TMDs) are common among individuals. Occlusal changes can be responsible for otalgia, hearing loss, tongue and throat irritation, and tinnitus. The aim of this study was to evaluate the prevalence of tinnitus in students with temporomandibular disorder in medical sciences and technology universities in Babol, Iran.
    Methods
    This cross sectional study was performed on 592 students of both universities of medical sciences and technology of Babol, Iran during 2007-2008. All participants were asked to fulfill a RDC/TMD revised questionnaire and were subjected to a standardized clinical examination readapted from the RDC for TMD (Research Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders). Tinnitus cases were examined by an ENT specialist and underwent audiometry and tympanometry.
    Findings
    In this study, TMD prevalence was 28.9% (171 patients) that was seen more in males (p=0.04). Tinnitus was seen in 21 cases (12.3%) with TMD and in 38 cases (9.02%) without TMD that there was no significant difference. Tinnitus was seen in 42 cases (13%) of medical students and 17 (6.3%) of technology university students that this difference was significant (p=0.04). Hearing loss was seen in 14 cases (8.18%) with TMD and 26 (6.17%) without TMD that there was no significant difference.
    Conclusion
    The results of this study showed that there was not a significant relationship between temporomandibular joint disorders and tinnius.
  • A. Kooshki F.A. Taleban Page 64
    Background And Objective
    In diabetes type II, the prevalence of the hypercholesterol is about 28-34% and hypertriglyseridemia is 5-14%. With regard to the reducing effect of the phytosterols on cholesterol and HDL-C of the serum, this study has been conducted to examine relation of phytosterols intake on serum lipids in type II diabetic patients.
    Methods
    This cross section study was performed on 200 patients with the Diabetes Type II who referred to the clinic of Diabetes type II in Sabzevar town. After taking written consent from the subjects, questionnaires were completed by an experienced interviewer privately and face to face. The weight as well as their height was measured according to the standardized criteria. Using 24 hour reminder, the essential data on receiving food and feeding frequency was obtained through three consecutive days. Then, the phytosterol content of the food was calculated. Plasma glucose, total cholesterol and triglisride and HDL-C of the serum was determined and formulated through enzymatic calorimetry and LDL-C and then compared.
    Findings
    In this study, mean of BMI of patients were 26.3±1.7 Kg. per sq.m. The average of total cholesterol in group 1 was 263.08±108.52 and in group 2 was 223.02±77.65 mg. per deciliter (p=0.016). The average of LDL-C in group 1 was 168.60±104.78 and in group 2 was 139.21±71.10 mg. per deciliter (p=0.014). LDL-C and HDL-C of the patients’ serum was 151.14±86.67 and 48.58±6.28 mg. per deciliter, respectively. The average dose of the phytosterols in these patients was 376.09±134.43 mg. per day. Phytosterol intake in doses of more than 200 mg. per day with total cholesterol and LDL-C of the diabetic patients type II has a significant inverse correlation.
    Conclusion
    The concluding results in this study demonstrate that phytosterol intake in doses of more than 200 mg. per day due to a decrease in total cholesterols and LDL-C of the diabetic patients type II.
  • A. Fayaz (Dvm), S. Simani , A.R. Janani (Dvm), F. Farahtaj (Mld) B. Esfandyari (Dvm), N. Eslami , N. Howaizi P. Biglari , V. Fallahian Page 70
    Background And Objective
    Rabies is fatal viral encephalitis in warm blood animals. Mazandaran province had been the 2nd most rabies contaminated province in Iran in 1993, therefore selected for the following study. The aim of this study was to assess the rate of rabies prevalence, the causes affecting the increase or decrease of rabies, human rabies cases and their causes, frequency of animal bites and the species of the responsible biting animals, and evaluation of the trend of rabies due to control measures, in Mazandaran province.
    Methods
    This retrospective study was performed based on the data for human and animal cases of rabies according to the data of WHO collaborating center for reference and research on rabies, Pasteur institute of Iran and the records of rabies post-exposure treatment centers in Mazandaran during 11 years. The diagnostic method is direct immunofluorescent and for final confirmation the MIT, RTCIT methods used. A questionnaire consisting; the number of bitten individuals, the sort of treatment, the species of the responsible biting animals and the morbidity due to rabies, were filled and assessed.
    Findings
    The data obtained, showed that from a total of 657 suspected rabies cases in this province, 406 were positive and 251 negative, the most positive cases, respectively were, bovines cow and dog. Meanwhile in the recent decade a total of 52300 persons bitten by animals and were received post-exposure treatment, and four persons died due to rabies.
    Conclusion
    This survey showed that, rabies is prevalent in geographical condition of Mazandaran province, but implementation of rabies control, such as eliminating of reservoirs and carriers, immunization of owned animals, educating and notification people, could decrease the risk of the disease.
  • A. Ghaemian, M. Saravi Page 76
    Background And Objective

    Stent fracture (SF), in peripheral vessels and although in coronary arteries has been reported. Very late and after one year stent thrombosis in drug eluting stent (DES) is a rare phenomenon and its most frequent cause is discontinuation of clopidogrel. Considering SF and stent thrombosis occurring together could result in lethal cardiac events; its recognition has considerable importance. This report presents a case of stent fracture and very late stent thrombosis.CASE: In this report a 59-year-old male patient was presented for whom coronary angiography and angioplasty were performed. We put a stent for him. While he was in good condition until 15 months after angioplasty, he was suddenly presented with chest pain and cardiac arrest and was admitted in the hospital. His life was saved with DC shock. Repeat coronary angiography was performed for him which showed SF accompanied by thrombosis as the cause of acute myocardial infarction.

    Conclusion

    Stent thrombosis may occur lately after DES and although it is rare, one of its causes is SF and the clinical presentation is usually dangerous and lethal.